Τις τελευταίες εβδομάδες, η Βόρειος Ήπειρος ζει έναν εφιάλτη. Μέσα σε λιγότερο από έναν μήνα, οι φλόγες κατέκαψαν τη Νιβίτσα, την επαρχία Ριζών και άλλες περιοχές με έντονη ελληνική παρουσία.
Η έλλειψη μέσων κατάσβεσης στην Αλβανία, σε συνδυασμό με τη συστηματική απροθυμία να ζητηθεί διεθνής βοήθεια, δεν είναι τυχαία. Για οποιονδήποτε λόγο πολιτικό, οικονομικό ή στρατηγικό η αδράνεια αυτή εξυπηρετεί απόλυτα τους στόχους της αλβανικής πολιτικής απέναντι στη μειονότητα. Ο Δήμος Φοινικαίων, παρά τις φιλότιμες και συνεχείς προσπάθειες του δημάρχου, δεν διαθέτει ούτε τα μέσα ούτε την υποστήριξη που θα μπορούσαν να αλλάξουν την πορεία της καταστροφής.
Η φωτιά καίει για έβδομη συνεχόμενη ημέρα. Βελιαχόβο, Κρόγγι, Αρδάσοβα, Ναβαρίτσα Λεσινίτσα, Δρόβιανη και Κρανιά έχουν μετατραπεί σε «κρανίου τόπο». Ο καπνός, η στάχτη και οι καμένες ελιές έχουν γίνει το νέο τοπίο της περιοχής, ενώ οι κάτοικοι παλεύουν με ό,τι μέσα έχουν για να σώσουν ό,τι απέμεινε.Τα μέτωπα φωτιάς δεν ξεσπούν τυχαία εμφανίζονται σχεδόν ταυτόχρονα, με τρόπο που δύσκολα μπορεί να θεωρηθεί σύμπτωση. Η αίσθηση ότι πρόκειται για οργανωμένο σχέδιο δεν είναι πια ψίθυρος, αλλά κοινή πεποίθηση στους κατοίκους.
Η σταδιακή στρατηγική αφελληνισμού
Η εικόνα που σχηματίζεται δεν αφορά απλώς πυρκαγιές. Πρόκειται για μια μακρόχρονη στρατηγική αφελληνισμού, που εφαρμόζεται με μικρά αλλά σταθερά βήματα. Η μείωση του πληθυσμού, η εγκατάλειψη της γης και η αλλοίωση του χαρακτήρα των περιοχών δημιουργούν συνθήκες για την εγκατάσταση νέων εποίκων και την αλλαγή του δημογραφικού χάρτη.
Μαύρο χρήμα και ο ρόλος της αλβανικής μαφίας
Πραγματικά στοιχεία που είδαν το φως της δημοσιότητας όχι μόνο στις τελευταίες αλβανικές εκλογές αποκάλυψαν πως καταζητούμενοι για εμπόριο ναρκωτικών χρηματοδοτούν πολιτικά πρόσωπα. Το μαύρο χρήμα, που ρέει άφθονο από το διασυνοριακό εμπόριο ναρκωτικών, χρησιμοποιείται για την εξαγορά γης ειδικά στο παραλιακό μέτωπο της Βορείου Ηπείρου με το πρόσχημα στρατηγικών επενδύσεων.
Η Αλβανία λειτουργεί ως βασικός κόμβος για τη διακίνηση ναρκωτικών στην Ευρώπη. Οποιον απλό πολίτη Αλβανό να ρωτήσεις θα απάντηση μόνο μαύρο χρήμα κυκλοφορεί στην Αλβανία. Ωστόσο, το φαινόμενο αυτό δεν μπορεί να εξηγηθεί μόνο από την ικανότητα των αλβανικών δικτύων. Οι αριθμοί συλλήψεων Αλβανών για εμπόριο ναρκωτικών στην ΕΕ είναι υψηλοί, αλλά το σύστημα συνεχίζει να λειτουργεί απρόσκοπτα. Αυτό πιθανόν οδηγεί σε ένα συμπέρασμα κάποιοι μεγαλύτεροι παίκτες, σε διεθνές επίπεδο, χρησιμοποιούν τους Αλβανούς ως βιτρίνα, διασφαλίζοντας ότι η πραγματική ισχύς και τα πραγματικά κέρδη μένουν αθέατα.
Η σιωπή και η συνενοχή της διεθνούς κοινότητας
Η διεθνής κοινότητα, από την δημιουργία του αλβανικού κράτους μέχρι σήμερα, παραμένει ουσιαστικά απούσα από την προστασία της ελληνικής μειονότητας. Από τη μία μιλά για δημοκρατία και ανθρώπινα δικαιώματα, και από την άλλη διαχειρίζεται και στηρίζει το ίδιο το αλβανικό πολιτικό και οικονομικό σύστημα που συνεργάζεται με τη μαφία. Οι ΗΠΑ, η ΕΕ και χώρες όπως η Ιταλία γνωρίζουν πλήρως τη διαδρομή του μαύρου χρήματος και τον ρόλο της Αλβανίας στο διεθνές εμπόριο ναρκωτικών. Το γεγονός ότι δεν λαμβάνονται ουσιαστικά μέτρα ενισχύει την αίσθηση πως υπάρχει είτε ανοχή είτε συμμετοχή στα κέρδη αυτού του κυκλώματος.
Η αδυναμία της Ελλάδας σε ένα εχθρικό περιβάλλον
Η Ελλάδα, για να είμαστε δίκαιοι όσο κι αν θέλει να προστατεύσει τη μειονότητα, βρίσκεται αντιμέτωπη με ένα περιβάλλον στο οποίο η Αλβανία έχει διεθνή στήριξη, ανεπίσημες πλάτες και εσωτερικό έλεγχο μέσω του μαύρου χρήματος. Οι δυνατότητες της Αθήνας περιορίζονται, τόσο διπλωματικά όσο και επιχειρησιακά, καθώς κάθε κίνηση μπορεί να χρησιμοποιηθεί εναντίον της.
Η Τουρκία ως τρίτος παίκτης
Στην εξίσωση αυτή, η Τουρκία προσπαθεί να διαδραματίζει ρόλο κλειδί. Έχοντας επενδύσει πολιτικά, οικονομικά και στρατιωτικά στην Αλβανία, η Άγκυρα ενισχύει ένα κράτος που πολλές φορές λειτουργεί σε βάρος των ελληνικών συμφερόντων. Οι τουρκο-αλβανικές συνεργασίες, είτε πρόκειται για υποδομές είτε για στρατιωτική βοήθεια, αποτελούν έναν ακόμη παράγοντα που δυσχεραίνει την ελληνική παρουσία και αντίδραση στη Βόρειο Ήπειρο.
Το κρίσιμο ερώτημα για τους Βορειοηπειρώτες
Μέσα σε αυτή τη ζοφερή πραγματικότητα, το μεγάλο ερώτημα απευθύνεται πλέον στους ίδιους τους Βορειοηπειρώτες θέλουν πραγματικά η Βόρειος Ήπειρος να παραμείνει πατρίδα τους; Αν ναι, τότε η σιωπή και η παθητική αναμονή δεν αποτελούν πλέον επιλογές.
Η μόνη πραγματική κίνηση που μπορεί να ταρακουνήσει το κατεστημένο είναι μία, όλοι οι Έλληνες μειονοτικοί που κατέχουν θέσεις ευθύνης βουλευτές, δήμαρχοι, ή άλλοι θεσμικοί παράγοντες να παραιτηθούν άμεσα. Όχι αύριο, αλλά χθες. Να σταματήσουν να αποτελούν άλλοθι ενός συστήματος που τους χρησιμοποιεί ως βιτρίνα «εκπροσώπησης» ενώ στην πράξη τους στερεί το δικαίωμα να υπερασπιστούν την ίδια τους την πατρίδα.
Μια τέτοια πράξη θα έστελνε σαφές μήνυμα, τόσο στα Τίρανα όσο και στη διεθνή κοινότητα, ότι η μειονότητα αρνείται να συμμετέχει σε ένα παιχνίδι προσχημάτων και απαιτεί πραγματική προστασία και ισονομία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Υβριστικά σχόλια θα διαγραφούνε.